Gisteren met de kindjes en vrouwlief naar de musical De Fabeltjeskrant geweest. Jeugdsentiment, je weet wel...
Of niet? Hier een geheugensteuntje van Youtube:
Was het leuk? Ja, ergens wel. Het was verrassend vernieuwd, met een duidelijke link naar de maatschappelijke problemen van deze tijd. Zoals integratie. Met een poes met hoofddoek, stel je voor. Nochtans geen VB gezien, noch iemand anders van het gents stadsbestuur.
En niemand, niet 1 van de vele kindjes in de zaal, was bang van dat doekje. Raar, is het niet?
Hoe mijn dochters het vonden? De jongste zat op het puntje van haar stoel. Laura vond het eerste deel niet zo goed. Het rondsleuren van de poppen vond ze wat vervelend. Die worden daar zo vuil van. Het tweede deel viel beter in de smaak, vooral door de flatuleuze problemen van Zoef.
Hilarisch ook was hoe men met de nieuwigheden in onze maatschappij omgingen. De GSM, de laptop, en de ipod. Vertaling iPod, een moderne muzikale vrouw met bepaalde voorkeuren.
Al bij al een geslaagde namiddag.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten